“โป่ง” คืออะไรไฉนจึงมีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตของสัตว์ในป่าใหญ่อย่างเช่นเขาใหญ่? เอ่ยชื่อโป่งบางคนอาจจะเคยได้ยินมาบ้างแต่ยังไม่ทราบถึงสรรพคุณรวมถึงคุณประโยชน์ของโป่งมาก่อน
โป่ง คือ บริเวณที่เป็นดินหรือพื้นผิว ที่มีปริมาณแร่ธาตุสะสมอยู่หลายชนิดด้วยกัน เช่น แคลเซียม ฟอรฟอรัส โพแทธเซียม กำมะถัน ทองแดง ไอโอดีน เหล็ก แมงกานีส สังกะสี เป็นต้น ซึ่งแร่ธาตุเหล่านี้มีความจำเป็นในการดำรงชีวิตของสัตว์ป่าประเภทกินพืชเป็นอย่างมาก เช่น เก้ง กวาง ช้าง แต่ไม่สามารถหาได้จากกินอาหารทั่วไป
เนื่องจากสัตว์ป่ากินพืชจะไม่ได้รับสารอาหารเหล่านี้จากอาการที่กินทำให้สัตว์หาแร่ธาตุเหล่านี้ด้วยการกินดินหรือน้ำที่อยู่ในโป่งซึ่งมีแร่ธาตุเหล่านี้อยู่ โป่งแต่ละที่จะมีสารอาหารและแร่ธาตุที่แตกต่างกันทำให้สัตว์นิยมกินดินโป่งจากหลายๆ แหล่ง โดยโป่งจะแบ่งเป็น 2 ประเภทคือ โป่งเทียม ( โป่งที่มนุษย์สร้างขึ้นเอง ) และ โป่งธรรมชาติ ซึ่งเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ โป่งธรรมชาติยังแยกออกได้เป็น 2 ชนิดคือ โป่งดิน และ โป่งน้ำ
โป่งดิน คือบริเวณผิวดินที่มีแร่ธาตุ สัตว์จะเริ่มกินจากผิวดินลึกลงไปเรื่อยๆ จนถึงประมาณ 1 เมตรแต่ในหน้าฝนเมื่อมีฝนตกจะทำให้น้ำขังบริเวณหลุม สัตว์จะเลือกกินน้ำในหลุมโป่งแทน ในหน้าร้อนพื้นดินจะแข็งมากจะทำให้สัตว์ไม่สามารถขุดเพื่อนกินได้
โป่งน้ำ จะเกิดบริเวณแหล่งต้นน้ำทางธรรมชาติ สภาพพื้นผิวจะมีความอ่อนนุ่มตลอดปี จะพบเห็นได้บ่อยบริเวณลำธารหรือแม่น้ำตามภูเขาหรือผืนป่า
โป่งที่สำคัญในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ เช่น โป่งชมรมเพื่อน โป่งหนองผักชี ในอดีตมีสัตว์ใหญ่จำนวนมากลงมากินดินโป่งที่นี่ เช่น ช้าง หรือ กระทิง ซึ่งเป็นสัตว์หายาก แต่ปัจจุบันหลังจากมีนักท่องเที่ยวหลั่งไหลการเข้ามาเที่ยวชมเป็นจำนวนมากอย่างโป่งหนักผักชี ทำให้สัตว์ใหญ่ไม่ค่อยแวะเวียนมายังโป่งหนองผักชี ก็มีเพียงสัตว์ขนาดเล็กแวะเวียนเข้ามากินเท่านั้น
อ้างอิงข้อมูลจาก http://biology.ipst.ac.th
